ज्ञानाची कवाडे सर्वसामान्यांसाठी खुली करणारे सुभाषकाका

Subhasrao Suryavanshi (Bedake)

ज्ञानाची कवाडे सर्वसामान्यांसाठी खुली करणारे सुभाषकाका

    श्रीराम एज्युकेशन सोसायटीचे अध्यक्ष, शैक्षणिक, सामाजिक, राजकीय क्षेत्रात महत्वाची भूमिका बजावणाऱ्या सुभाषराव सूर्यवंशी (बेडके) यांचा जन्म  शेतकरी कुटूंबामध्ये झाला होता. त्यामुळे ग्रामीण भागातील जनतेशी त्यांचे अत्यंत जिव्हाळ्याचे संबंध होते. कै. नानांनी श्रीराम एज्युकेशन सोसायटीची स्थापना केली. नानांच्या नंतर संस्थेची धुरा सुभाषकाकांनी अत्यंत सक्षमपणे सांभाळली. संस्थेच्या प्रगतीचा आलेख उंचावण्यासाठी सुभाषकाकांनी कष्ट घेतले  आहेत. फलटण शहरातील, तालुक्यातील सर्व थरातल्या लोकांना सुभाषकाका आपलेसे वाटत होते. सुभाषकाकांचा समाजातील सर्व घटकांशी स्नेह होता. गोरगरीबांच्या मुलांना चांगले शिक्षण मिळावे यासाठी ते नेहमीच प्रयत्नशील होते. गुणी माणसांचा आदर करणारे आणि आपल्या भोवती नेहमी सर्वसामान्यांची मंदियाळी असणारे सर्व गुणसंपन्न व्यक्तीमत्व म्हणजे सुभाषकाका. 

    श्रीराम एज्युकेशन सोसायटीची भव्य वास्तू, प्रशस्त परिसर, रम्य निसर्ग, निसर्गाच्या वरदानाला कतृत्वमान सुभाषकाकांच्या कल्पकतेच्या दृष्टीकोणाच्या योगदानाची लाभलेली साथ, यामुळे या संस्थेचे वटवृक्षात रुपांतर झालेले आहे.  ग्रामीण भागातील विद्यार्थ्यांना चांगल्या शैक्षणिक सुविधा मिळाव्यात यासाठी, फलटण व फलटण परीसरात प्राथमिक, माध्यमिक तसेच महाविद्यालयीन शैक्षणिक सुविधा उपलब्ध केल्या आहेत. फलटण तालुका व परिसरातील पहिले औषध निर्माण शास्त्र महाविद्यालय (डी. फार्मसी) सुरु करुन वैद्यकिय शिक्षणामध्ये पहिले पाऊल ठेवले आहे. या सर्व सुविधा त्यांनी आपल्या संस्थेमध्ये राबवून उच्च ज्ञानाची कवाडे सर्वसामान्यांसाठी खुली केली.

    श्रीराम एज्युकेशन सोसायटीचे संचालक मंडळ, संस्थेतील गुणवंत प्राध्यापक, कर्मचारी, विद्यार्थी व त्यांचे पालक या सर्वांना बरोबर घेऊन संस्थेत शिक्षणास पोषक वातावरण निर्माण करुन विद्यार्थ्यांसाठी बी.सी.ए., एम. बी. ए., यासारखे कोर्सेस यांच्या माध्यमातून त्यांची क्षितीजे विस्तारण्याचे काम सुभाषकाका यांनी केले. गोरगरीब जनता आपल्या मुलांच्या शिक्षणाचा खर्च भागवू शकत न्हवते. त्यांना शाळेत दाखल करून त्यांच्या शिक्षणाचा खर्च व गणवेश खर्च सुभाषकाकांनी आपल्या संस्थेच्या माध्यमातून केला. अनेक महाविद्यालयीन विद्यार्थ्यांच्या शिक्षणाचा खर्च ते स्वतः करत होते.  सुभाषकाकांनी सर्वसामान्य आणि गरीब विद्यार्थ्यांसाठी जे केले आहे, त्याची बरोबरी आज कोणीही करु शकणार  नाहीत. फासेपारधी समाजातील एक कन्या ‘नागीन’ हिला पोलिस उपनिरीक्षक होण्यासाठी मदत केली आणि आज नागीन पोलिस उपनिरीक्षक आहे. ही वस्तुस्थिती आहे. परंतु आज सुभाषकाका नाहीत, ते काळाच्या पडद्याआड गेले आहेत. सुभाषकाका नेहमी म्हणत समाजाला पुढे न्यायचे असेल तर आपण काहीतरी केले पाहिजे. हा त्यांचा ध्यास होता. आपल्याजवळ जे आहे, ते इतरांना द्यावे ही त्यांची लहानपणापासूनची वृत्ती होती. देण्यावरून माणसाची दानत लक्षात येते. म्हणूनच तर विंदा करंदीकर म्हणतात...
'देणाऱ्याने देत जावे, 
घेणाऱ्याने घेत जावे 
घेता घेता एक दिवस 
'देणाऱ्याचे हात घ्यावे'

देणाऱ्याचे दातृत्व घ्यावे, उदारता घ्यावी. आनंद देत देतच घेता येतो असा सुभाषकाकांचा पहिल्यापासून स्वभाव होता. म्हणूनच त्यांच्याबद्दल म्हणावेसे वाटते.... 'न लगे चंदना सांगावे परिमळ' चंदनाला सुगंध म्हणजे काय ते सांगावा लागत नाही. त्याप्रमाणेच सुभाषकाकांचे कर्तृत्व होते.